Η ΓάταΡΑΦΑ, Λωρίδα της Γάζας — Ντυμένη με μια παγωμένη μπλούζα πριγκίπισσας της Disney και ζητώντας παρηγοριά στη Barbie που βρίσκεται στην αγκαλιά της, ένα 10χρονο κορίτσι εξηγεί ότι η οικογένειά της προσπάθησε να τη διαβεβαιώσει ότι θα ήταν ασφαλής στο νέο τους καταφύγιο.
«Είπα ότι δεν υπάρχει τίποτα ασφαλές όσο ακούγονται ήχοι αεροπλάνων και βομβαρδισμών», θυμάται η Ντάρεν. Μπορεί να μην είναι αρκετά μεγάλη για το γυμνάσιο, αλλά είχε δίκιο.
Η οικογένεια πέρασε μήνες προσπαθώντας να αποφύγει τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς προτού η καταστροφή χτυπήσει τον Νοέμβριο. «Έφυγα από το σπίτι μας στην πόλη της Γάζας με την οικογένειά μου, πρώτα στο Νοσοκομείο Al-Shifa και μετά –μετά από ισραηλινές απειλές για εκκένωση του βορρά– έπρεπε να μετακομίσουμε στην περιοχή Zawaida στη μέση της Λωρίδας. Αλλά ο ισραηλινός στρατός βομβάρδισε το σαλέ».
«Ξαφνικά, υπήρχε καπνός στο μέρος και οι τοίχοι και η οροφή κατέρρευσαν», είπε. «Ούρλιαξα κάτω από τα ερείπια, «Είμαι εδώ, θείε —και ο αδερφός μου— παρακαλώ βγάλτε με έξω».
Μετά από πολύ χρόνο κάτω από τα ερείπια υποφέροντας από σοβαρούς τραυματισμούς, κατάφερε να επικοινωνήσει με τις ομάδες διάσωσης που έφτασαν στο σκοτάδι για να σώσουν την ίδια και τον 5χρονο αδερφό της. Όλη την ώρα που περίμενε, δεν ήξερε τίποτα για την τύχη της υπόλοιπης οικογένειάς της. Μόνο όταν ανακάλυψε έμαθε τα καταστροφικά νέα.
«Γιατί μας το έκανε αυτό ο ισραηλινός στρατός;» ρώτησε. «Αν είχα πεθάνει με την οικογένειά μου, θα ήταν καλύτερα».
Έχοντας χάσει σχεδόν όλη την οικογένειά της κατά τη διάρκεια του πολέμου που ξεκίνησε μετά την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, η Ντάρεν υποφέρει από αισθήματα απομόνωσης και τεράστιο ψυχολογικό πόνο.
«Ήταν δύσκολο να βρω τρόπο να πω στην Ντάρεν ότι έχασε 30 μέλη της οικογένειάς της. Αλλά ήταν ένα από τα πιο δυνατά παιδιά που μας βοήθησε όταν αναγνώρισε την απώλεια», λέει στο Daily Beast ο Δρ Ismael Abu Rukba, επικεφαλής του τμήματος ψυχοκοινωνικής υποστήριξης στο Υπουργείο Υγείας.
«Η πιο απαιτητική πτυχή της ψυχολογικής υποστήριξης είναι η αντιμετώπιση παιδιών που έχουν χάσει τον έναν ή και τους δύο γονείς τους στον πόλεμο.
Μπαίνουν τραυματισμένα και αγωνιζόμαστε να βρούμε τον κατάλληλο τρόπο επικοινωνίας μαζί τους», είπε.
«Τα παιδιά εξαρτώνται πρωτίστως από την υποστήριξη και τη φροντίδα των ενηλίκων γύρω τους, η οποία σταματά απότομα σε πολέμους λόγω της απώλειας εκείνων που παρέχουν φροντίδα ή ακόμη και της συναισθηματικής απουσίας γονέων λόγω του επιβαλλόμενου από τον πόλεμο περιβάλλοντος φόβου, έντασης.
και επικεντρώνονται στα ένστικτα επιβίωσης και στην παροχή προστασίας. Η απουσία όλων αυτών, σε συνδυασμό με τα τραύματα του πολέμου, όπως οι άμεσοι σωματικοί τραυματισμοί (συχνά συνοδεύονται από ψυχολογικά τραύματα) και η άμεση έκθεση σε σκηνές θανάτου και δολοφονίας, τους αφήνει διαρκή ψυχολογικά αποτελέσματα σε όλη τους τη ζωή».
Ο Abu Rukba πρόσθεσε, «Η περίπτωση της Ντάρεν ήταν μια από τις ισχυρότερες σε αποφασιστικότητα και θέληση».
Καθισμένη στο κρεβάτι της στο Νοσοκομείο Μαρτύρων Al-Aqsa, περιέγραψε μια βαθιά επιθυμία να ξεφύγει από αυτόν τον εφιάλτη. Παρά τους σωματικούς τραυματισμούς, με κατάγματα στα πόδια, και τραύματα στο πρόσωπο και στα χέρια, και παρά τη μακροχρόνια θεραπεία που χρειάζεται, η Ντάρεν παραμένει αποφασισμένη να αναρρώσει πλήρως. Όταν μεγαλώσει, θέλει να γίνει γιατρός για να βοηθήσει άλλους να επιβιώσουν.
Άλλα παιδιά δυσκολεύονται περισσότερο να αντιμετωπίσουν το συναισθηματικό τραύμα.
Ο Yusuf Najm, σύμβουλος, έχει παράσχει σημαντική ψυχολογική υποστήριξη σε παιδιά στο Νοσοκομείο Μαρτύρων Al-Aqsa, αλλά λέει ότι η απαιτούμενη υποστήριξη —τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες— υπερβαίνει κατά πολύ τις δυνατότητες των ιατρικών και ψυχολογικών ομάδων στη Γάζα.
«Υπάρχουν τραυματισμένα παιδιά που έρχονται στο νοσοκομείο με διαταραχή μετατραυματικού στρες, παρουσιάζοντας περιπτώσεις άγχους και κατάθλιψης. Ωστόσο, υπάρχουν χιλιάδες παιδιά σε σκηνές που υποφέρουν από ακούσια ούρηση και πολλά τρομακτικά ψυχολογικά συμπτώματα που κανείς δεν έχει εκπαιδευτεί να αντιμετωπίσει», είπε.
«Ακόμη και οι ενήλικες δεν μπορούν να διαχειριστούν αυτόν τον μακρύ πόλεμο. Η έλλειψη προτύπων υγιεινής, η εξάπλωση ασθενειών και η έλλειψη νερού και τροφής επηρέασαν τη νοοτροπία όλων των εκτοπισμένων οικογενειών».
Εκτός από όλα αυτά, οι ίδιοι οι σύμβουλοι υφίστανται μεγάλη πίεση. «Η ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης έχει χάσει πολλά μέλη των οικογενειών τους και έχουν επίσης πέσει θύματα. Επιπροσθέτως, δεν έχουμε τους υλικοτεχνικούς πόρους για να μας βοηθήσουν να παρέχουμε υποστήριξη σε αυτά τα παιδιά εδώ», είπε ο Najim.
Ο Δρ Samaah Jaber, σύμβουλος ψυχιατρικής και διευθυντής υπηρεσιών ψυχικής υγείας στο Παλαιστινιακό Υπουργείο Υγείας, λέει στο The Daily Beast, «Είναι βέβαιο ότι ο συνεχιζόμενος πόλεμος στη Γάζα θα έχει τεράστιες και οδυνηρές ψυχολογικές επιπτώσεις στον λαό της Λωρίδας και αυτές οι επιπτώσεις θα παραταθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη και μετά το τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων».
Ο Δρ Jaber θεωρεί την καλή ψυχική υγεία στη σημερινή κατάσταση στη Γάζα μια μορφή απρόσιτης πολυτέλειας, μαζί με στέγη και αξιοπρεπή τροφή. Η ισχυρή ψυχική υγεία απαιτεί βασικά μια κατάσταση σταθερότητας και τη διαθεσιμότητα μιας ειρηνικής ζωής. Αυτό δεν είναι δυνατό εδώ.
